Σχεδόν ανύπαρκτη διαμορφώνεται η ζήτηση
της πράσινης χονδροελιάς Αγρινίου απ’ τους μεγάλους εμπόρους, οι οποίοι
και έχουν στραφεί στη Χαλκιδική, που με προϊόν ΠΟΠ και εξαγωγές έχει
κερδίσει το στοίχημα.
Σ’ αυτό το πλαίσιο η ΕΑΣ Αγρινίου συνεχίζει και εντείνει την προσπάθεια
αναγνώρισης της χονδροελιάς – κονσερβοελιάς Αγρινίου… χωρίς
συμπαράσταση όμως.Όσον αφορά στη σοδειά τώρα νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά ξεκίνησε η συγκομιδή της πράσινης ελιάς και δεν είναι λίγοι οι παραγωγοί στην ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου που ήδη «καθαρίζουν» τα δέντρα, σε μια προσπάθεια να διασφαλίσουν τα χρήματα που αργότερα θα χρειαστούν, τόσο για τα έξοδα συγκομιδής (εργατικά, καύσιμα κ.τ.λ.) όσο και για τις απαραίτητες πληρωμές στα ελαιοτριβεία. Προφανώς και για να συμπληρώσουν εισόδημα, ώστε να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες της περιόδου (χαράτσια, φροντιστήρια κ.τ.λ.). Ξέρουν ότι στην πραγματικότητα θα ζημιωθούν συλλέγοντας νωρίς τον καρπό, δεν έχουν όμως άλλη επιλογή. Άλλωστε, κανείς δεν ξέρει τι καιρό θα κάνει αργότερα. Το πρόβλημα είναι ότι οι μεσάζοντες των εμπόρων παραλαμβάνουν τον καρπό με ανοιχτή την τιμή…
Ο παραγωγός δηλαδή πουλάει χωρίς να ξέρει το πόσο και το τι έχει λαμβάνειν. Οι τιμές θα καθοριστούν λογικά τις επόμενες εβδομάδες. Μέχρι τότε όμως οι αγρότες κινούνται στα τυφλά. Και δυστυχώς, παρά την μεγάλη παραγωγή που υπάρχει φέτος, τα μηνύματα δεν είναι αισιόδοξα. Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος και αυτή τη φορά όχι από ελαιοπαραγωγικές χώρες, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, αλλά από περιοχές της Ελλάδος που, σε αντίθεση με την Αιτ/νία, έχουν επενδύσει στην ελαιοκαλλιέργεια και έχουν πιστοποιήσει το προϊόν ως Ονομαστικής Προέλευσης ή Γεωγραφικής Ένδειξης, όπως η Άμφισσα, η Αταλάντη, η Στυλίδα, το Πήλιο και ο Βόλος, η Άρτα ακόμη κ.ά.
Ο μεγάλος ανταγωνιστής είναι η Χαλκιδική με την μεγάλου διαμετρήματος ΠΟΠ ελιά της, η οποία και… γεμίζει το μάτι! Εκεί στηριζόμενοι οι φορείς της Χαλκιδικής και κυρίως οι έμποροι, έκαναν τα απαραίτητα ανοίγματα στις αγορές του εξωτερικού.
Και διαπρέπουν. Η ποιότητα δεν μπορεί φυσικά να συγκριθεί με τη χονδροελιά Αγρινίου, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τους εμπόρους που προτιμούν τη μεγάλη στο μέγεθος ελιά της Χαλκιδικής… και ότι περισσεύει θα πάρουν απ’ τα μέρη του Αγρινίου, όπου διατηρούν ουσιαστικά αντιπροσώπους, …για να μη χάσουν την επαφή! Μια τέτοια εξέλιξη θα ωθήσει τους παραγωγούς στην ελαιοποίηση, με δεδομένο όμως ότι η παραγωγή φέτος είναι μεγάλη, πίεση στις τιμές θα μεταφερθεί και στο λάδι.
Τέτοια προβλήματα θα υπάρχουν πάντα. Η μόνη ασφαλής διέξοδος είναι να καθιερωθεί ως Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης ή τουλάχιστον ως Προϊόν Γεωγραφικής Ένδειξης η κονσερβοελιά Αγρινίου και να αποκτήσει προστιθέμενη αξία. Ως ιδιαίτερο προϊόν η μεγαλόκαρπη, υποστρόγγυλη ελιά του Αγρινίου έχει περάσει ακόμη και στις εγκυκλοπαίδειες, το δε υπουργείο το 1994 την αναγνώρισε ως ΠΓΕ… απόφαση που απέσυρε λίγο αργότερα!!!
Η ΕΑΣ Αγρινίου έκτοτε αγωνίζεται για την αναγνώριση της κονσερβοελιάς Αγρινίου, έχει κάνει μελέτες.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η ετήσια παραγωγή χονδροελιών αγγίζει τους 15-20 χιλιάδες τόνους στο νομό, οι 10-15 εξ αυτών στην περιοχή ευθύνης της ΕΑΣ Αγρινίου.
Με την Ολοκληρωμένη Διαχείριση που εφαρμόζει η Ένωση (κατά agro 2.1 – 2.2), με τις υποδομές που έχει δημιουργήσει (εργοστάσιο, δίκτυο διανομής), με τη δυναμική που έχει αναπτύξει, η ΠΟΠ χονδροελιά Αγρινίου θα έδινε προστιθέμενη αξία στο ίδιο το προϊόν, με απτά οφέλη για τον ίδιο τον παραγωγό.
Οι χιλιάδες οικογένειες δηλαδή που έχουν στην κατοχή τους ελαιώνες και που σε μεγάλο βαθμό τους έχουν απαξιώσει, απολαμβάνοντας καλύτερες τιμές θα έβρισκαν κίνητρα να ασχοληθούν συστηματικά εκ νέου. Να συμπληρωθεί πως στην Αιτ/νία υπάρχουν πολλές και σοβαρές εταιρείες που δραστηριοποιούνται εμπορικά, οι οποίες και θα μπορούσαν πιο εύκολα να διεισδύσουν στις διεθνής αγορές, με ότι αυτό συνεπάγεται. Όπως προαναφέραμε η Ένωση επιμένει και εντείνει την προσπάθεια. Και ελπίζουμε αυτή τη φορά να βρει συμμάχους, ώστε το Αγρίνιο και οι χιλιάδες παραγωγοί αποκτήσουν αυτό που δικαιούνται.
Με στοιχεία από εφημερίδα ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου